Bu yazı tahayyüllerin ötesinde zihinsel mücadele ile yazılabilmiş
bir özeleştiridir. 

İnsanların yapmak isteyip yapamadıklarının
peşinde koşmuş, çoğu zaman bomboş ve saçma sapan hadiselerin
içinde ömrünü harcamış olanlara aittir. Zamanın götürdüklerini
fark ettiği noktada elinde hiçbir şeyin kalmadığını
anlayanlara aittir. Anlatamadıklarını gecenin karanlığında
dillendirip anlaşılmayı bekleyenlerindir. Bir türlü
olgunlaşamamış çocuklarındır. Kurulamamış bir hayatın
ortasında elinde kalan şeyin ne olduğunu anlama çabası ile
sessizliğe çekilenlerindir. Kelimelerin ötesinde bir mana aramış,
değer verenlerini incitmiş, harabelerde değer aramışlara aittir.
Her sabah uyandığında devam etmek için sebepler arayanlarındır.
Yalnız hissedenlere onlar gibi insanlar olduğunu göstermek için
yazılanlardır. 

Ve bu yazı, bu yazıyı kalbiyle anlayanlarındır.