İki hafta geçmişti. O meşum günden sonra kendini biraz da olsa huzurlu hissettiği zamanlar. Sonunda layığını bulmuştu aşağılık herif. Gördüklerinden sonra bununla alakalı en ufak şüphesi kalmamıştı. Ölene kadar orada kalacaktı. Döndüğü günün sabahında kızının mezarına gidip her şeyi anlatmıştı. Bilmesini istemişti. Başına gelenlerin karşılıksız kalmadığını. Birkaç gün sonra; belki de bir hafta, tam olarak …
İlerledikçe giriş kapısında duyulmayan iniltileri ve sesleri duydu. Burası tek kelime ile dehşet doluydu. Kendine hakim olmaya çalışarak ilerledi. Alevlerin ışığı ile belli belirsiz aydınlık hücrelerden birinin yanından geçerken sırt üstü masaya yatırılmış adamın üstünde çalışan doktorları fark etti. Yanlış gördüğünü düşündü. Böyle bir yerde işleri olamazdı. “Takdir edersiniz ki bazı durumlarda işleme devam edebilmemiz …
Her şey dün olmuştu sanki. Üstünden bir yıl geçmiş olması bir şeyi değiştirmiyordu. Daha dündü. Kızını öldürmüştü o adam. Bunu biliyordu, iliklerinde hissediyordu. Yanlış toplanan deliller, iyi avukatlar, para ile ikna edilen insanlar. Biliyor olmanız yetmiyordu. İspat etmeniz lazımdı. Adalet dedikleri şey bunun üstüne kuruluydu. Mahkeme salonundan çıkarken sabırlı olmasını tavsiye etmişti insanlar. Yapacak bir …
Ağır adımlarla önünde yürüyen adamı takip etti. Mermer zeminde çıkan ayak sesleri. En kötüsü ne olabilirdi ki? En kötüsünün ne olabileceğine dair fikri bile yoktu. Görecekti. Adamı izledi. İki pervazlı ahşap kapıyı açtı önündeki adam. İşte başlıyordu. Hizmetlinin duvar gibi ifadesiz suratına tebessüm edip içeri girdi. Sağında filmlerde bile görmediği büyüklükte şömine cayır cayır yanıyor. …
Beklemesi gereken yere gelip bekledi. On ikinci ayın on ikinci gecesinde. Ağaçların içindeki yoldan ilerleyip gecenin karanlığında tepenin üstüne çıktı. Ormanın tuhaf seslerini duymamazlıktan geldi. Hiç bu kadar korkmamıştı. Öyle sanıyordu. Daha görecekleri vardı. “Bir fener al” demişlerdi, “Ne küçük ne de büyük”. Dört tarafı ağaçlarla çevrili kel tepe. Çıkıp bekledi. Ormanın seslerine aldırmamaya çalıştı. …
Fotoğrafın hikayesini öğrenmek Mehmet’le alakalı bir şeyler öğrenmekten çok daha kolay olmuştu. Leyla orta gelirli bir ailenin kızıydı. Mühendis olan babası çeşitli illerde görev yaptıktan sonra İstanbul’daki bir kuruma müdür olarak atanmıştı. Muhtemelen orada görmüş ya da tanışmıştı evlendiği adamla. Nasıl tanıştıklarını öğrenmek çok da önemli değildi doğrusu. Neticede evlenmişlerdi işte. Aklındaki kurguya göre …
Savcı tedbir olsun diye otopsi istemiş, cinayet olmadığı kesinleşmişti. Mehmet, beyin kanaması sonucunda hayatını kaybetmişti. Kısa bir araştırma ile kimlik bilgilerine ulaşılmaya çalışılmış ama bir şey elde edilememişti. Evde kimliği çıkmamıştı. Parmak izi veya diş kayıtları da yoktu Mehmet’in. Kimsesiz bir ceset için uğraşmaya niyeti olan biri de yoktu doğrusu. Cenaze namazı kılınırken dört kişi …
İnsanın içini umutla dolduran güzel bir yaz akşamıydı. Eve geleli çok olmamış, dünden pişirdiği yemeği hazırlamak için mutfağa girmişti. Bir yandan yemeğin ısınmasını bekliyor diğer taraftan haberleri takip ediyordu. Sabahtan beri doğru düzgün bir şey yememiş, oradan oraya dolaşıp durmuştu. Çocukluk hayali polis olmak, çözülemeyen cinayetlerin peşinde maceradan maceraya koşmaktı. En azından bunu başarmıştı. Fakat …
Arkasında toplanan simsiyah yağmur bulutları. Önünde şehrin belli belirsiz silüeti. Zihninde aradığı soruların cevabı yok. Başına gelenlerin neden olduğuna dair bir cevap olmadığı gibi. Burası dünya, cevapların var olduğu yer değil. Sadece sorular var. Cevaplarından asla emin olamadığın sorular. Şehirde adı dillerde. Savcıya yaptıklarının görüntüleri basında. Kulaktan kulağa yayılıyor ünü. Verdiği cezalar. Bir kahramana ihtiyaçları …
Kendi karanlığının içinde yanında polislerle beraber Savcının odasına gidiyordu. Ayakları altında eskimiş karolar. Çevresindeki insanların düşünceleri, başlarına gelecek hikayeleri geçiyordu zihninden. Akıp gitmelerine izin veriyordu. Şu an onlarla ilgilenmek istemiyordu. Aşağıda yakalanan suçlulardan biri serbest bırakılacaktı. Onu tutuklamak için yeterli delilleri yoktu. Sadece o istisnaydı. Öylece çıkıp gitmesine izin veremezdi. Cezasını vermek için delile ihtiyacı …
