Canavarları
ormanlarda, izbe sokaklarda ve karanlığın gölgeleri arasında
arıyorsun. Oysa onlar ışığı sever. Saklanmak için göz önünde
olmaktan daha iyi bir yer yoktur. Düşün, aydınlık bir
caddedeyken mi, yoksa karanlık bir sokaktayken mi dikkat edersin
etrafında olanlara? Bakma ve görme farkını iyi bilir onlar.
Baktığın yerde hiç bir şey görmeyeceğini ve aydınlığın en
iyi perdeleri olduğunu.
Arkanı kollamaya devam et!
Korkular içinde
dağılsın zihnin! 
Karanlığın içindeki gölgeleri kovala! 
Zihninde yarattığın canavarlar belirsin korkularının ürettiği
sahnelerde. Parmakların gösterdiği fırtınaya bak, parmağın
sahibinin kim olduğunu görmeden. Yatağın altında bekliyordur
belki biri seni ya da girdiğin apartmanın boşluğunda.
Korkularınla
yüzleş!
Üstlerine
git!
Karanlıkta
onları kovala!
Sana
söylenenlere inan. Bırak canavarlar rahat etsin aydınlıkta. Ve
yücelt kendini, zeki olan sensin.



Ah evet… canavarlar karanlıkta.

Yorum bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir